Антонио Папано |

Антонио Папано

Итали Америк. Жаахан эвгүй. Мөн инээдтэй овогтой: Папано. Гэвч түүний урлаг Венийн дуурийг байлдан дагуулсан. Энэ нэр түүнд тус болоогүй гэдэгт эргэлзэх зүйл алга. Итали гоймон идэгчийн шог зураг шиг санагдаж байна. Англи хэлээр ярихад ч илүү сонсогдохгүй. Аливаа зүйлийн бодит байдлыг нэрнээс нь хайдаг хүмүүст энэ нь "Шидэт лимбэ"-ийн бөмбөрцгийн дүр буюу Папагенотой төстэй мэт санагдаж магадгүй юм.

Хэдийгээр инээдтэй нэртэй ч Антонио (Энтони) Паппано нь дөчин гурван настай, Лондонд Кампаниас (гол хот нь Неаполь) цагаачдын гэр бүлд төрсөн, сүүлийн үеийн шилдэг удирдаачдын нэг юм. Үүнийг бүрэн итгэлтэйгээр батлахын тулд Роберто Алагнагийн Бенуа Жакотын найруулсан Тоска дуурь кинонд дуулдаг алдарт “Recondita armonia” арийг бэлтгэдэг чавхдаст уян зөөлөн өнгө, хэврэг хэмнэлийн нюанс хангалттай. Херберт фон Каражанаас хойш өөр ямар ч удирдаач хөгжмийн энэ үхэшгүй хуудсанд импрессионизмын "а ла Дебюсси"-ийн цуурайг буулгаж чадаагүй юм. Пуччинигийн хөгжмийг шүтэн бишрэгч бүр "Энд мундаг удирдаач байна!" Гэж хэлэхийн тулд энэ арийн оршилыг сонсоход хангалттай.

Гадаадад аз жаргалаа олсон Италийн цагаачдын тухайд тэдний аз тохиосон нь ихэвчлэн санаанд оромгүй, зохиомол байдаг гэж ихэвчлэн ярьдаг. Антонио тэдний нэг биш. Түүний ард олон жилийн шаргуу хөдөлмөр бий. Түүнийг Коннектикут мужид дуулах туршлагатай, анхны багш нь байсан аав нь зөвлөсөн. АНУ-д Антонио төгөлдөр хуур, хөгжмийн найруулга, найрал хөгжмийн удирдаачаар Норма Веррилли, Густав Майер, Ричард Страусын сүүлчийн шавь нарын нэг Арнольд Франчетти нараас суралцжээ. Түүний дадлага нь Нью-Йорк, Чикаго, Барселона, Франкфуртын театруудад хамгийн нэр хүндтэй нь юм. Тэрээр Байройт дахь Даниел Баренбоймын туслах байсан.

Өөрийгөө батлах боломж 1993 оны 2002-р сард Венийн дуурийн театрт гарч ирэв: Европын шилдэг удирдаач Кристоф фон Дохнани эцсийн мөчид Зигфридийг удирдахаас татгалзав. Тэр үед ойр хавьд зөвхөн залуу, ирээдүйтэй итали-америк хүн л байлаа. Сонгодог, хөгжимд сайн мэддэг олон нийт түүнийг найрал хөгжмийн нүхэнд орж ирэхийг хараад инээмсэглэж чадсангүй: махлаг, хар өтгөн үс нь духан дээрээ унасан байв. Тийм ээ, энэ бол нэр юм! Антонио хэдэн алхам алхаж, индэр дээр гарч, оноо нээсэн ... Түүний соронзон харц тайзан дээр бууж, эрч хүчний давалгаа, дохио зангаа, халдварт хүсэл тэмүүллийн давалгаа дуучдад гайхалтай нөлөө үзүүлсэн: тэд урьд өмнөхөөсөө илүү сайн дуулжээ. Тоглолтын төгсгөлд үзэгчид, шүүмжлэгчид, ховор тохиолддог найрал хөгжмийн хөгжимчид түүнийг алга ташин алга ташив. Түүнээс хойш Антонио Паппано аль хэдийн гол албан тушаалуудыг эзэлсэн. Эхлээд Ослогийн дуурийн театрт хөгжмийн найруулагч, дараа нь Брюссель дэх Ла Моннай театрт ажилласан. 03/XNUMX оны улиралд бид түүнийг Лондонгийн Ковент Гарденгийн удирдлагад харах болно.

Түүнийг дуурийн удирдаач гэдгээр нь бүгд мэднэ. Үнэндээ тэрээр бусад хөгжмийн төрөлд дуртай: симфони, балет, танхимын зохиол. Тэрээр Lied хамтлагийн жүжигчидтэй хамтран төгөлдөр хуурчаар тоглох дуртай. Тэрээр бүх цаг үеийн хөгжимд татагддаг: Моцартаас Бриттен, Шоенберг хүртэл. Харин Италийн хөгжимтэй ямар холбоотой вэ гэж асуухад тэрээр "Би мелодрамд Германы дуурь шиг, Верди Вагнер шиг дуртай. Гэхдээ би Пуччинийг тайлбарлахдаа далд ухамсрын түвшинд миний дотор ямар нэгэн зүйл чичирдэг гэдгийг хүлээн зөвшөөрөх ёстой.

Риккардо Лензи L'Espresso сэтгүүл, 2 оны 2002-р сарын XNUMX, Итали хэлнээс орчуулга

Паппаногийн уран сайхны хэв маяг, зан чанарын талаар илүү өргөн цар хүрээтэй ойлголттой болохын тулд Америкийн "Русский базар" сонинд нийтлэгдсэн Нина Аловертын нийтлэлээс жижиг хэсгийг толилуулж байна. Энэ нь 1997 онд Метрополитан дуурийн театрт Евгений Онегинийг тавихад зориулагдсан бөгөөд тоглолтыг А.Папано удирдсан юм. Энэ бол түүний театрын анхны тоглолт байв. Уг продакшны ажилд Оросын дуучин В.Чернов (Онегин), Г.Горчакова (Татьяна), М.Тарасова (Ольга), В.Огновенко (Гремин), И.Архипова (Эми) нар оролцсон. Н.Аловерт Черновтой ярилцаж байна.

"Би Оросын уур амьсгалыг санаж байна" гэж Чернов хэлэв, "найруулагчид Пушкины яруу найраг, хөгжмийг мэдэрдэггүй байсан байх (тоглолтыг Р. Карсен найруулсан - ред.). Татьянатай хийсэн сүүлчийн үзэгдлийн бэлтгэл дээр би удирдаач Паппанотой уулзсан. Удирдагч симфони найрал хөгжмийн тоглолтыг удирдаж байгаа мэт бороохойгоо даллана. Би түүнд: "Хүлээгээрэй, чи энд түр зогсоох хэрэгтэй, энд үг бүр нь нулимс дуслах мэт тус тусад нь сонсогддог: "Гэхдээ аз жаргал ... тийм боломжтой байсан ... маш ойрхон ... ". Кондуктор хариуд нь: "Гэхдээ энэ уйтгартай байна!" Галя Горчакова ирж, надтай юу ч ярихгүйгээр түүнд ижил зүйлийг хэлэв. Бид ойлгодог ч кондуктор ойлгохгүй байна. Энэ ойлголт хангалтгүй байсан."

Энэ хэсэг нь Оросын дуурийн сонгодог бүтээлийг барууны орнуудад заримдаа хэр хангалтгүй хүлээн авч байгааг илтгэнэ.

operanews.ru